"ทำไมถึงขายแค่ 5 บาทครับป้า ... มันก็ราคาเดิมมาตั้งแต่สมัยคุณแม่แล้ว" เจ๊เนี๊ยว ข้าวแกง 5 บาท ถนนลาดหญ้า วงเวียนใหญ่

"ของแพงเราก็ใส่เครื่องเท่าเดิม ของถูกเราก็ใส่เท่าเดิม ถ้าเปลี่ยนรสชาติจะไม่เหมือนเดิม" แม่อัม ร้านผัดไทแม่อัม (ผัดไทย เขียนแบบนี้นะจ๊ะ)...

"สูตรเดิมของตละกูลเคยสอนไว้ แต่ไม่ได้นึกเอาออกมาขาย จนกระทั่งฟองสบู่แตกปี 40 จึงต้องพึ่งสูตรเดิมของตระกูลพาครอบครัวฝ่าวิกฤตนี้" เจ๊ฮั๊ว...

สุดท้ายเราถามแกว่า คุณยายจะขายแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ แกนิ่งไปสักพัก ก่อนจะตอบว่า "ก็ขายมันจนกว่าจะขายไม่ไหวนี่แหละ...

ไม่รูจะเล่ายังไงดี ... แต่จะบอกว่าปี 2019 ในครึ่งปีหลัง กรำงานและได้ทัศนาจรแบบสุดโต่งมาก แน่นอนมันมากับความเหนื่อยสุด ๆ 2...

เออนี่ พวกคุณ! ... เคยได้ลองนั่งดูภาพเก่า ๆ ของครอบครัวไหม ... ยิ่งดูย้อนไปหลายอัลบั้ม ก็ได้รับรู้เรื่องราวที่แตกต่างในหลายยุคสมัย ......

"ผมเลยเลือกมาทำในสิ่งที่ชอบ ให้มันช่วยละลายความเศร้าในใจออกไป" คำสารภาพมืดหม่นจากบุคคลที่สูญเสียทุกอย่างไป "ที่ตรงนี้เสียงมันดังก้อง...

"ย้ำ 5 นาทีสุดท้ายรถไฟจะออกจากชานชาลา" ข้าพเจ้าวิ่งหาขบวนรถไฟตามที่ตั๋วระบุไว้แทบจะไม่ทัน จนวิสุดท้ายที่เจอ มันอยู่ห่างออกไปถึง 2 ขบวน...

รถติด กทม.นี่คงนับว่าเป็นเรื่องปกติและคงรู้กันอยู่แล้ว แต่บางครั้งก็แอบพูดกับตัวเองอยู่บ้าง "โอโห! มันจะติดกันจนยาวได้เบอร์นี้เลยเรอะ"...

"เพราะก้าวแรกเรือจึงโครง" ลังเลอยู่ไม่น้อยก่อนจะตัดสินใจก้าวขึ้นเรือคลองแสนแสบ ที่บางครั้งคนแน่นจนแทบล่ม และบางครั้งก็ว่างจนเหงาใจ...

"ความฝันลุงหน้าตาเป็นยังไงครับ? ... โอ๊ย! ลุงจบ ม.3 การศึกษาน้อย อยู่ๆไปงั้นแหละ ทำอะไรก็ได้ ทำหมด อนาคตไม่ต้องพูดถึง ไม่ต้องฝันเลย...

ครั้งนึง ข้าพเจ้าได้มีโอกาสไปเดินเล่นเเถวตลาดใหญ่ในตัวเมืองจังหวัดเชียงราย ตลาดนี้อยู่ห่างจากบ้านพักข้าพเจ้า 25กิโลโดยประมาณ...

จริง ๆ แล้วเรามองมหาลัยสวยเพียงแค่ครั้งเดียว คือตอนเข้ามา ม.ครั้งแรก หลังจากนั้นก็ไม่เคยว๊าวกับอะไรรอบ ม. อีกเลย ......

สวัสดีเมือง กทม. ครั้งนี้ต้องสวัสดีตึกแทนต้นไม้ที่ มฟล. ซะแล้ว นั้น! ฟังเสียงความเหงาและความไม่คุ้นเคยกระซิบมาแต่ไกล , คิดถึง ชร. อากาศ...

- ตัดผม..สหายข้าพเจ้ากล่าวขึ้นมาลอยๆท่ามกลางบรรยากาศห้องโถงบ้านปูนสองชั้น ... ตัดผม.. คำนี้ไม่ถูกโฉลกกับข้าพเจ้านัก...